آقای رئیس؛ از مدیریت ویژه‌نگر و اقلیت‌گرا تا یک دهه تلون سیاسی / کرسی ریاست دانشگاه یاسوج به چه کسی می‌رسد؟

کبنا ؛به دلیل نارضایتی‌هایی که بر اثر ضعف و ریاست ویژه‌نگر و اقلیت‌گرای رئیس فعلی دانشگاه یاسوج به وجود آمده، این روزها خبرهایی از طرح چند گزینه برای جایگزینی او شنیده می‌شود.
به گزارش کبنا، در حالی که حدود یک دهه شاخص‌های مختلف نشان از روند صعودی دانشگاه یاسوج داشت، در دولت سیزدهم با تغییر ریاست دانشگاه، هر چند برخی شاخص‌ها روندی صعودی‌ای که در گذشته به وجود آمده بود را ادامه دادند، اما به طور کلی شاهد افت محسوسی در شاخص‌های مختلف ارزیابی دانشگاه بودیم.
رئیس فعلی دانشگاه یاسوج که در طول سال‌های گذشته بارها تغییر مسیر داده تا بتواند ریاست را به دست بگیرد، حالا نیز تغییر جهت داده تا بتواند ریاست را حفظ کند. او روزی خود را از معتقدان به گفتمان اعتدال و از حامیان حسن روحانی نشان می‌داد، اما پس از تغییر دولت، در قامت یک سوپرانقلابی ظاهر شد و در سخن و در عمل این را نشان داد. معاونت‌های مختلف به جریان پایداری داده شد تا بتواند ریاستِ به‌دست‌آورده، را حفظ کند. او امیدوار بود که بتواند حداقل یک سال دیگر نیز در رأس دانشگاه حضور داشته باشد، فکرش را هم نمی‌کند روزی ورق برگردد و دولت عوض شود. با همین اعتقاد بود که در ایام انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری، جانب سعید جلیلی را گرفت که به مرحوم رئیسی نزدیک‌تر بود.
او حتی در ستاد انتخاباتی رقیب پزشکیان ظاهر شد تا نشان دهد حامی جلیلی و تفکرات اوست. در همان روزها گفته می‌شد رئیس فعلی با استفاده از سیاست هویج و چماق در پی متقاعد کردن برخی از اعضای هیئت علمی معترض به وضعیت موجود برآمده است. بالاخره نامزد مطبوع او رأی نیاورد و به مسعود پزشکیانی باخت که به نظر می‌رسید کمترین آرا را در بین نامزدهای انتخابات دارد. اما به هر حال شهروندان بیشتری نسبت به او تمایل داشتند و او را برگزیدند.
حال که رئیس فعلی دید بازی را واگذار کرده، به تدریج دست به تغییر و تحولاتی زد. جالب اینجا بود که یکی از اصلاح‌طلب‌ترین افراد کابینه دولت چهاردهم بر مسند وزارت علوم نشست؛ گویا همین موضوع بود که ترس از دست دادن صندلی ریاست را برای رئیس فعلی بیش از پیش کرد. حال آقای رئییس برخی از معاونینش را تغییر داد تا نشان دهد با این دولت نیز همسوست. او که صبحانه‌اش را با دولت اعتدال و نهارش را با دولت مرحوم رئیسی خورده بود، گویا حال می‌خواهد وعده سومش را همراه با دولت چهاردهم صرف کند.
اما عمق نارضایتی‌ها از وضعیت دانشگاه آنقدر زیاد است که به نظر نمی‌رسد دیگر چنین سیاست‌هایی جواب دهند. به نظر می‌رسد کرمی رفتنی است. روزهای گذشته که از طرف وزارت علوم بازرس برای بررسی وضعیت دانشگاه، به یاسوج آمده بود، اعضای ناراضی هیئت علمی، کارمندان و دانشجویان ناراضی همگی نارضایتی خود را به گوش آنها رساندند. بنابراین احساس می‌شود رئیس دانشگاه آخرین روزهای خود در قامت ریاست را سپری می‌کند.
از سوی دیگر، تغییر و تحولاتی که رئیس فعلی در این روزها انجام داده، نه از افراد همسو با گفتمان دولت، بلکه اغلب افرادی دونبش هستند که یک پا در جریان اصولگرا و پای دیگرشان در جریانی دیگر است و حتی در بین افراد همسو با دولت مقبولیت چندانی ندارند. علاوه بر این، یکی از مهمترین معاونت‌های دانشگاه در دست فردی است که هر چند به پایداری‌چی‌ها نزدیک است اما روزی جانب ستار هدایتخواه و اردوان ارژنگ را گرفته بود و سپس تغییر مسیر داد و به سمت غلام‌محمد زارعی رفت. او از این نظر که در تغییر جهت دادن، دستی دارد، به خود رئیس شبیه است.
پس از بازرسی از دانشگاه و البته در جلسه‌ای که استاندار به رئیس فعلی و برخی دیگر از مدیران تاخت، زمزمه‌هایی از طرح گزینه‌هایی برای جایگزینی کرمی شنیده می‌شود. گویا سه نفر نیز برای ریاست دانشگاه مطرح شده‌اند، اما تا این لحظه نام آنها منتشر نشده است.
به هر حال با تغییر ریاست دانشگاه برای روزهای محدودی هم که شده، رضایت به دانشگاه بازمی‌گرداند. اما چه بهتر که فردی همسو با گفتمان دولت، ریاست دانشگاه را بر عهده بگیرد تا بتواند همسو با این دولت، وفاق را سر لوحه خود قرار دهد و این‌گونه به یک اقلیت به هزینه اکثریت پر و بال ندهد. فردی رئیس شود که بستری فراهم کند که همه دانشگاهیان بتوانند در امور دانشگاه مشارکت فعالانه داشته باشند و میزان نارضایتی مدیریتی به حداقل خود برسد.
این مطلب نافی خدمات مسئولان دانشگاه یاسوج نیست و صرفاً در راستای اصلاح رویه‌ها و فرایندها منتشر شده و پایگاه خبری کبنا نیوز آمادگی درج جوابیه مسئولان این دانشگاه را دارد.