تاریخ انتشار
پنجشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۴ ساعت ۱۱:۱۴
کد مطلب : ۵۰۴۹۱۳
یادداشت ارسالی؛
نگاهی تحلیلی به کارنامه مهدی روشنفکر و عملکرد محمد بهرامی در آستانه رقابت‌های انتخاباتی
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛یادداشت ارسالی - در آستانه ورود به فصل جدیدی از رقابت‌های انتخاباتی در حوزه بویراحمد، دنا و مارگون، افکار عمومی بیش‌ازپیش به مقایسه عملکرد چهره‌هایی معطوف شده که در ادوار مختلف، نقش‌هایی کلیدی در تحولات سیاسی، مدیریتی و اجرایی این حوزه داشته‌اند. در این میان، دو نام بیش از سایرین در ذهن‌ها نقش بسته‌اند: مهدی روشنفکر، نماینده دوره یازدهم و چهره‌ای تأثیرگذار در فضای سیاسی استان، و محمد بهرامی، شهردار اسبق و نماینده فعلی که با امید به ایجاد تحول، وارد خانه ملت شد.
اما اکنون، باگذشت بیش از نیمی از عمر مجلس یازدهم، زمان آن رسیده که با نگاهی تحلیلی، کارنامه این دو چهره را بررسی کنیم؛ نه از زاویه هیاهوی رسانه‌ای یا فضای احساسی، بلکه از منظر سیاست‌ورزی حرفه‌ای، اثرگذاری در سطح مدیریتی استان و بازتاب عملکرد در میان‌لایه‌های اجتماعی.
مهدی روشنفکر، فارغ‌التحصیل مقطع دکتری و عضو هیئت‌علمی دانشگاه، در دوره نمایندگی‌اش با نگاهی تلفیقی از عمل‌گرایی و انتقاد ساختاری، توانست حضور خود را در میان نخبگان، نیروهای اجرایی و بدنه اجتماعی تثبیت کند.
یکی از مهم‌ترین شاخص‌های عملکردی روشنفکر، نقش‌آفرینی مستقیم در تعیین مدیران کل بومی و اثرگذاری بر ساختار اجرایی استان بود. برخلاف سنت رایج که بسیاری از نمایندگان صرفاً در قامت پرسش‌گر و منتقد ظاهر می‌شوند، روشنفکر کوشید با ارتباط‌گیری مؤثر با وزرا، استاندار وقت و سایر نهادهای تصمیم‌گیر، سهم حوزه انتخابیه‌اش را در مدیریت کلان استان ارتقا دهد.
وی باتکیه‌بر پایگاه اجتماعی ریشه‌دار در مناطق مختلف بویراحمد، از جمله مناطقی چون تنگ سرخ، سروک، مادوان، کاکان و مارگون، توانست فضایی از مشارکت عمومی و مطالبه‌گری را در دوره خود رقم بزند؛ چیزی که امروز، در سکوت نسبی نمایندگی فعلی، به طور ملموس حس می‌شود.
محمد بهرامی، چهره‌ای خوش‌نام و شناخته‌شده در مدیریت شهری، با پشتوانه سابقه‌اش در شهرداری یاسوج، توانست در انتخابات اخیر اعتماد افکار عمومی را به دست آورد. اما آنچه در ادامه رخ داد، برای بسیاری از ناظران و حتی حامیانش، با انتظارات اولیه فاصله داشت.
یکی از اصلی‌ترین نقدهایی که امروز به نماینده فعلی وارد است، عدم حضور مؤثر در فرایند انتصاب مدیران کل و عدم بهره‌برداری از ظرفیت نمایندگی در ساخت قدرت اجرایی استان است. اگرچه برخی معتقدند وی تلاش‌هایی پشت پرده داشته، اما نتیجه آن در ساختار مدیریتی استان ملموس نیست. درحالی‌که روشنفکر در دوره پیشین نقش مؤثری در انتصاب چهره‌های بومی در رأس ادارات کل ایفا کرد، بهرامی در این زمینه عملکردی خاکستری و گاه منفعلانه داشته است.
علاوه‌برآن، حلقه ارتباطی نماینده فعلی با بدنه اجتماعی حوزه، دچار ضعف جدی است. نبود نشست‌های منظم مردمی، کم‌رنگ بودن صدای بهرامی در مطالبه‌گری میدانی، و همچنین غیبت در برخی بزنگاه‌های حیاتی سیاسی و اقتصادی استان، سبب شده است انتظاراتی که از او به‌عنوان مدیری تحول‌خواه وجود داشت، به تحقق نرسد.
موضوع «دو نماینده‌ای شدن بویراحمد» طی ماه‌های اخیر، بار دیگر در محافل سیاسی و رسانه‌ای مطرح شده است. جریانی که خود دکتر روشنفکر نیز از مدافعان آن بوده و بارها به لزوم آن برای پاسخگویی بهتر به نیازهای حوزه گسترده بویراحمد، دنا و مارگون اشاره کرده است.
اگر این روند به تصویب و اجرا برسد، می‌تواند زمینه‌ساز شکل‌گیری ترکیب جدیدی از نمایندگی در مجلس باشد؛ ترکیبی که ممکن است چهره‌های امتحان پس داده‌ای؛ مانند روشنفکر را در کنار نیروهای جدید، دوباره وارد گود رقابت کند. در این صورت، روشنفکر باسابقه نمایندگی، پایگاه رأی مشخص و توان اجرایی قابل‌قبول، برگ برنده‌ای در دست خواهد داشت که دیگر رقبای بالقوه، از آن بی‌بهره‌اند.
پرسش اصلی در محافل سیاسی استان این است: آیا مهدی روشنفکر در انتخابات آینده وارد خواهد شد؟ اگر پاسخ مثبت باشد، باتوجه‌به ساختار اجتماعی پیچیده حوزه انتخابیه، سابقه اجرایی قابل‌دفاع، و رضایت نسبی از عملکرد او در میان اقشار مختلف، می‌توان انتظار داشت که وی بارأی بالا، بار دیگر بر کرسی نمایندگی تکیه بزند.
وی در دوره قبلی نه‌تنها به‌عنوان منتخب اول مردم شناخته شد، بلکه در توازن قوا میان طوایف، جریان‌های فکری و نخبگان استان، نقش میانجی‌گر، وحدت‌آفرین و تصمیم‌ساز ایفا کرد؛ نقشی که در فضای قطبی و متفرق امروز، بیش از گذشته موردنیاز است.
با درنظرگرفتن شرایط موجود، به نظر می‌رسد دکتر مهدی روشنفکر نه‌تنها از نظر تجربه و توان اجرایی، بلکه از منظر تحلیل سیاسی نیز ظرفیت بازگشت مقتدرانه به مجلس را دارد؛ مشروط بر آن که در دوره پیشرو، ارتباطات مردمی خود را احیا کرده و از هم‌اکنون برنامه‌ای شفاف برای آینده ارائه دهد.
در مقابل، محمد بهرامی باید در ماه‌های باقی‌مانده از عمر مجلس، با اتخاذ رویکردی فعال‌تر در حوزه‌های اجرایی، انتصابات، و ارتباط با افکار عمومی، از کم‌رنگ‌شدن پایگاه اجتماعی‌اش جلوگیری کند؛ چرا که فضای سیاسی استان دیگر پذیرای حضور نمادین در کرسی‌های قدرت نیست.
اما اکنون، باگذشت بیش از نیمی از عمر مجلس یازدهم، زمان آن رسیده که با نگاهی تحلیلی، کارنامه این دو چهره را بررسی کنیم؛ نه از زاویه هیاهوی رسانه‌ای یا فضای احساسی، بلکه از منظر سیاست‌ورزی حرفه‌ای، اثرگذاری در سطح مدیریتی استان و بازتاب عملکرد در میان‌لایه‌های اجتماعی.
مهدی روشنفکر، فارغ‌التحصیل مقطع دکتری و عضو هیئت‌علمی دانشگاه، در دوره نمایندگی‌اش با نگاهی تلفیقی از عمل‌گرایی و انتقاد ساختاری، توانست حضور خود را در میان نخبگان، نیروهای اجرایی و بدنه اجتماعی تثبیت کند.
یکی از مهم‌ترین شاخص‌های عملکردی روشنفکر، نقش‌آفرینی مستقیم در تعیین مدیران کل بومی و اثرگذاری بر ساختار اجرایی استان بود. برخلاف سنت رایج که بسیاری از نمایندگان صرفاً در قامت پرسش‌گر و منتقد ظاهر می‌شوند، روشنفکر کوشید با ارتباط‌گیری مؤثر با وزرا، استاندار وقت و سایر نهادهای تصمیم‌گیر، سهم حوزه انتخابیه‌اش را در مدیریت کلان استان ارتقا دهد.
وی باتکیه‌بر پایگاه اجتماعی ریشه‌دار در مناطق مختلف بویراحمد، از جمله مناطقی چون تنگ سرخ، سروک، مادوان، کاکان و مارگون، توانست فضایی از مشارکت عمومی و مطالبه‌گری را در دوره خود رقم بزند؛ چیزی که امروز، در سکوت نسبی نمایندگی فعلی، به طور ملموس حس می‌شود.
محمد بهرامی، چهره‌ای خوش‌نام و شناخته‌شده در مدیریت شهری، با پشتوانه سابقه‌اش در شهرداری یاسوج، توانست در انتخابات اخیر اعتماد افکار عمومی را به دست آورد. اما آنچه در ادامه رخ داد، برای بسیاری از ناظران و حتی حامیانش، با انتظارات اولیه فاصله داشت.
یکی از اصلی‌ترین نقدهایی که امروز به نماینده فعلی وارد است، عدم حضور مؤثر در فرایند انتصاب مدیران کل و عدم بهره‌برداری از ظرفیت نمایندگی در ساخت قدرت اجرایی استان است. اگرچه برخی معتقدند وی تلاش‌هایی پشت پرده داشته، اما نتیجه آن در ساختار مدیریتی استان ملموس نیست. درحالی‌که روشنفکر در دوره پیشین نقش مؤثری در انتصاب چهره‌های بومی در رأس ادارات کل ایفا کرد، بهرامی در این زمینه عملکردی خاکستری و گاه منفعلانه داشته است.
علاوه‌برآن، حلقه ارتباطی نماینده فعلی با بدنه اجتماعی حوزه، دچار ضعف جدی است. نبود نشست‌های منظم مردمی، کم‌رنگ بودن صدای بهرامی در مطالبه‌گری میدانی، و همچنین غیبت در برخی بزنگاه‌های حیاتی سیاسی و اقتصادی استان، سبب شده است انتظاراتی که از او به‌عنوان مدیری تحول‌خواه وجود داشت، به تحقق نرسد.
موضوع «دو نماینده‌ای شدن بویراحمد» طی ماه‌های اخیر، بار دیگر در محافل سیاسی و رسانه‌ای مطرح شده است. جریانی که خود دکتر روشنفکر نیز از مدافعان آن بوده و بارها به لزوم آن برای پاسخگویی بهتر به نیازهای حوزه گسترده بویراحمد، دنا و مارگون اشاره کرده است.
اگر این روند به تصویب و اجرا برسد، می‌تواند زمینه‌ساز شکل‌گیری ترکیب جدیدی از نمایندگی در مجلس باشد؛ ترکیبی که ممکن است چهره‌های امتحان پس داده‌ای؛ مانند روشنفکر را در کنار نیروهای جدید، دوباره وارد گود رقابت کند. در این صورت، روشنفکر باسابقه نمایندگی، پایگاه رأی مشخص و توان اجرایی قابل‌قبول، برگ برنده‌ای در دست خواهد داشت که دیگر رقبای بالقوه، از آن بی‌بهره‌اند.
پرسش اصلی در محافل سیاسی استان این است: آیا مهدی روشنفکر در انتخابات آینده وارد خواهد شد؟ اگر پاسخ مثبت باشد، باتوجه‌به ساختار اجتماعی پیچیده حوزه انتخابیه، سابقه اجرایی قابل‌دفاع، و رضایت نسبی از عملکرد او در میان اقشار مختلف، می‌توان انتظار داشت که وی بارأی بالا، بار دیگر بر کرسی نمایندگی تکیه بزند.
وی در دوره قبلی نه‌تنها به‌عنوان منتخب اول مردم شناخته شد، بلکه در توازن قوا میان طوایف، جریان‌های فکری و نخبگان استان، نقش میانجی‌گر، وحدت‌آفرین و تصمیم‌ساز ایفا کرد؛ نقشی که در فضای قطبی و متفرق امروز، بیش از گذشته موردنیاز است.
با درنظرگرفتن شرایط موجود، به نظر می‌رسد دکتر مهدی روشنفکر نه‌تنها از نظر تجربه و توان اجرایی، بلکه از منظر تحلیل سیاسی نیز ظرفیت بازگشت مقتدرانه به مجلس را دارد؛ مشروط بر آن که در دوره پیشرو، ارتباطات مردمی خود را احیا کرده و از هم‌اکنون برنامه‌ای شفاف برای آینده ارائه دهد.
در مقابل، محمد بهرامی باید در ماه‌های باقی‌مانده از عمر مجلس، با اتخاذ رویکردی فعال‌تر در حوزه‌های اجرایی، انتصابات، و ارتباط با افکار عمومی، از کم‌رنگ‌شدن پایگاه اجتماعی‌اش جلوگیری کند؛ چرا که فضای سیاسی استان دیگر پذیرای حضور نمادین در کرسی‌های قدرت نیست.
