دریافت لینک صفحه با کد QR
کبنا گزارش می‌دهد
بازتولید تعصب در انتصابات: زنگ خطری برای توسعه استان کهگیلویه و بویراحمد
17 ارديبهشت 1404 ساعت 13:54
در شرایطی که استان کهگیلویه و بویراحمد همچنان با چالش‌های عمیق توسعه‌ای مواجه است، بازتولید تعصبات منطقه‌ای و طایفه‌ای در انتصابات مدیریتی، بار دیگر مورد انتقاد قرار گرفته است. دکتر شیرعلی خرامین، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، در یادداشتی تحلیلی، این روند را یکی از موانع اصلی در مسیر شایسته‌سالاری و کارآمدی دانسته و خواستار بازنگری در معیارهای انتصاب مدیران شده است.
در حالی‌که استان کهگیلویه و بویراحمد سال‌هاست با چالش‌های توسعه‌نیافتگی، بعضاً ضعف مدیریتی و مشکلات ساختاری دست‌وپنجه نرم می‌کند، همچنان ردپای نگاه‌های سنتی، طایفه‌ای و منطقه‌محور در فرآیند انتصابات مدیریتی به چشم می‌خورد. به‌تازگی، یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج با انتشار یادداشتی، نسبت به تکرار این رویه‌ها هشدار داده و آن را مانعی جدی در مسیر شایسته‌سالاری و کارآمدی دانسته است.
شیرعلی خرامین در این یادداشت، بی‌آن‌که به مصادیق خاص اشاره کند، تأکید کرده است که تقابل‌های منطقه‌ای و طایفه‌ای نه‌تنها فرصت‌ها را محدود می‌کند، بلکه بستری برای دامن‌زدن به اختلافات اجتماعی و سیاسی فراهم می‌آورد. به باور او، هم نگاه حذف‌گرایانه به یک طایفه یا جغرافیای خاص نادرست است و هم گماردن مدیران بر اساس نسبت‌های قومی یا منطقه‌ای بدون در نظر گرفتن شایستگی‌ها و کارنامه اجرایی، مایه تأسف و پسرفت خواهد بود.
خرامین معتقد است بخش زیادی از عقب‌ماندگی‌های تاریخی استان کهگیلویه و بویراحمد، از تنگ‌سرخ تا دنا و مارون، محصول تصمیمات نادرست، ناکارآمدی‌های مدیریتی و ساده‌لوحی برخی مدیران بومی بوده است. او در عین حال تصریح کرده که بسیاری از دستاوردهای استان نیز مدیون تلاش مدیران شایسته‌ای بوده که صرف‌نظر از بومی یا غیربومی بودن‌شان، با تخصص و تعهد عمل کرده‌اند.
در این زمینه، برخی جامعه‌شناسان نیز ریشه‌های این نوع نگاه‌ها را در ساختار سنتی قدرت در استان و سهم‌خواهی‌های طایفه‌ای می‌دانند. به گفته یک جامعه‌شناس و پژوهشگر حوزه توسعه، در جوامعی که هویت‌های قومی و طایفه‌ای نقش پررنگ‌تری از هویت ملی ایفا می‌کنند، فرآیندهای اداری و مدیریتی نیز دستخوش همین مناسبات می‌شود. وی هشدار می‌دهد: «وقتی شایسته‌سالاری جای خود را به معادلات طایفه‌ای می‌دهد، نه‌تنها اعتماد عمومی نسبت به نظام مدیریتی کاهش می‌یابد، بلکه بهره‌وری نیز به شدت آسیب می‌بیند.»
از سوی دیگر، تحلیلگران سیاسی معتقدند که تمرکز بیش‌ازحد بر بومی یا غیربومی بودن مدیران، خود نشانه‌ای از فقر گفتمان توسعه‌محور در فضای سیاسی استان است. نگاه کمّی به حضور افراد از یک جغرافیای خاص در بدنه مدیریتی، به جای ارزیابی کیفی و کارنامه‌محور، مسیر اصلاح و پیشرفت را ناهموار کرده است.
به نظر می‌رسد که برای عبور از چرخه معیوب ناکارآمدی و باز کردن مسیر توسعه، استان بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازتعریف شاخص‌های انتصاب و ارزیابی مدیران است. شاخص‌هایی که نه بر پایه نسبت‌های طایفه‌ای، بلکه بر اساس معیارهای علمی، تجربه، توانمندی، صداقت و کارنامه اجرایی شکل گیرد.
کد مطلب: 499195