تاریخ انتشار
دوشنبه ۳۱ شهريور ۱۴۰۴ ساعت ۱۳:۳۵
کد مطلب : ۵۰۴۳۱۳
کبنا گزارش می‌دهد؛
نقد شدیدالحن رئیس سابق شبکه بهداشت و درمان گچساران به رسانهها؛ سکوت یک ماهه و چند روزه در خصوص تعطیلی MRI و سی‌تی‌اسکن
۰
کبنا ؛دکتر حسین عسکری، رئیس سابق شبکه بهداشت و درمان شهرستان گچساران، در یادداشتی اینستاگرامی با طرح پرسشی بنیادین، عملکرد رسانه‌های این شهرستان را به نقد کشید. او معتقد است بعضی از رسانه‌هایی که باید زبان مردم باشند، امروز به «دکان‌هایی برای امرار معاش» تبدیل شده‌اند و رنج بیماران در هیاهوی منفعت‌طلبی آن‌ها به حاشیه رانده شده است.
به گزارش کبنا نیوز، دکتر حسین عسکری در پست اینستاگرامی خود نوشت: «آیا رسانه‌های گچساران وجدان بیدار جامعه‌اند؟ پاسخ من به این پرسش منفی است. تقریباً بیش از یک ماه MRI گچساران تعطیل بوده است. بیش از چندین روز سی‌تی‌اسکن بیمارستان رجایی خراب بود و اگر سی‌تی‌اسکن تازه‌ای که به مدد ما به بیمارستان نرگسی نیامده بود، بیماران ناچار بودند برای دریافت خدمات تشخیصی به دهدشت بروند.»
او در ادامه با یادآوری دوره مسئولیت خود افزود: «به یاد می‌آورم روزگاری بنده رئیس شبکه بهداشت بودم. طی یک سال، دو هزار خدمت تشخیصی در MRI گچساران ارائه دادیم. در آن زمان بیش از صد رسانه اینستاگرامی گچساران، درهم و دینار می‌گرفتند و دروغ‌پراکنی می‌کردند که خدماتی ارائه نمی‌شود؛ حال آنکه هم MRI فعال بود، هم سی‌تی‌اسکن، و حتی مقدمات ورود سی‌تی‌اسکن دوم نیز در حال پیگیری بود.»
این مقام سابق بهداشت و درمان شهرستان، سکوت رسانه‌های گچساران را در برابر مشکلات اخیر «نقطه‌ای تاریک در کارنامه آن‌ها» دانسته و تصریح کرده است: «هیچ رسانه‌ای از رنج مردم نگفت. متأسفانه در عصری به سر می‌بریم که رنج مردم دغدغه رسانهها نیست و باید بدون تعارف بگویم بعضی از رسانه‌های گچساران دکان‌هایی برای امرار معاش‌اند. خطاب به این دکانداران بی‌دغدغه باید گفت هیچ فضیلتی بالاتر از زیست شرافتمندانه نیست.»
رسانهها در هر جامعه‌ای قرار است وجدان بیدار مردم باشند؛ چراغی در تاریکی، تریبونی برای فریادهای خاموش و پنجره‌ای رو به حقیقت. امّا هنگامی که این چراغ خاموش بماند، تریبون به حراج گذاشته شود و پنجره‌ها بر رنج مردم بسته بماند، چیزی از رسالت واقعی رسانه باقی نخواهد ماند.
نگاهی به پست اینستاگرامی عسکری، رئیس سابق شبکه بهداشت و درمان گچساران، قبل از بیان هر حرفی، نگران کننده و تلخ است. آیا رسانه‌های این شهر توانسته‌اند به مسئولیت اخلاقی و اجتماعی خود وفادار بمانند؟ چگونه بیش از یک ماه تعطیلی MRI و خرابی چندین‌روزه سی‌تی‌اسکن در بیمارستان شهید رجایی که می‌توانست به یکی از جدی‌ترین مشکلات حوزه سلامت بدل شد؛ مشکلی که می‌توانست به قیمت جان بیماران تمام شود. با این حال، رسانه‌های این شهرستان در برابر این رنج آشکار، سکوت اختیار کردند؛ سکوتی که نه تنها پرسش‌برانگیز، بلکه هشداردهنده است.
تضاد آشکار میان حقیقت و بازتاب رسانه‌ای، شکافی عمیق میان رسالت رسانه و واقعیت اجتماعی ایجاد می‌کند، به‌طوری‌که رفته رفته قضاوتها در خصوص همه رسانهها یکسان می‌شود و شاید هم قضاوتها «تَر و خشک» را یک‌جا می‌سوزاند. این‌گونه که مطرح شده، زمانی که مدیریت شبکه بهداشت شهرستان در دست دکتر حسین عسکری بود، تنها در یک سال بیش از دو هزار خدمت تشخیصی در MRI گچساران ارائه شد. همان زمان، بسیاری از فعالان مجازی و رسانه‌های فعال در گچساران– که تعدادشان کم نبود و از ده‌ها مورد نیز فراتر می‌رفت، مدام ادعا می‌کردند که «هیچ خدمتی ارائه نمی‌شود». این در حالی بود که هم MRI و هم سی‌تی‌اسکن فعال بودند و حتی مقدمات ورود دستگاه دوم نیز در حال پیگیری بود.
امروز نیز همان رسانهها، در برابر تعطیلی یک ماهه MRI و خرابی سی‌تی‌اسکن اخیر سکوت کرده بودند. این سکوت سنگین، بیش از هر انتقاد مستقیمی، گویای آن است که بخشی از رسانه‌های این منطقه از مسیر رسالت واقعی خود منحرف شده‌اند. رسانه‌ای که نتواند رنج مردم را بازگو کند و دغدغه حقیقت را با مسئله دیگری معاوضه کند، در واقع تنها نام رسانه را یدک می‌کشد.
رسانهها اگر رسالت اصلی خود را به فراموشی بسپارد، نه‌تنها اعتماد عمومی را از دست خواهند داد، بلکه جامعه نیز در بزنگاه‌های حساس، یکی از مهم‌ترین ستون‌های آگاهی‌بخش خود را فرو ریخته خواهد یافت. و خاموشی رسانهها در برابر حقیقت، چیزی جز خاموشی وجدان جمعی جامعه نخواهد بود.
به گزارش کبنا نیوز، دکتر حسین عسکری در پست اینستاگرامی خود نوشت: «آیا رسانه‌های گچساران وجدان بیدار جامعه‌اند؟ پاسخ من به این پرسش منفی است. تقریباً بیش از یک ماه MRI گچساران تعطیل بوده است. بیش از چندین روز سی‌تی‌اسکن بیمارستان رجایی خراب بود و اگر سی‌تی‌اسکن تازه‌ای که به مدد ما به بیمارستان نرگسی نیامده بود، بیماران ناچار بودند برای دریافت خدمات تشخیصی به دهدشت بروند.»
او در ادامه با یادآوری دوره مسئولیت خود افزود: «به یاد می‌آورم روزگاری بنده رئیس شبکه بهداشت بودم. طی یک سال، دو هزار خدمت تشخیصی در MRI گچساران ارائه دادیم. در آن زمان بیش از صد رسانه اینستاگرامی گچساران، درهم و دینار می‌گرفتند و دروغ‌پراکنی می‌کردند که خدماتی ارائه نمی‌شود؛ حال آنکه هم MRI فعال بود، هم سی‌تی‌اسکن، و حتی مقدمات ورود سی‌تی‌اسکن دوم نیز در حال پیگیری بود.»
این مقام سابق بهداشت و درمان شهرستان، سکوت رسانه‌های گچساران را در برابر مشکلات اخیر «نقطه‌ای تاریک در کارنامه آن‌ها» دانسته و تصریح کرده است: «هیچ رسانه‌ای از رنج مردم نگفت. متأسفانه در عصری به سر می‌بریم که رنج مردم دغدغه رسانهها نیست و باید بدون تعارف بگویم بعضی از رسانه‌های گچساران دکان‌هایی برای امرار معاش‌اند. خطاب به این دکانداران بی‌دغدغه باید گفت هیچ فضیلتی بالاتر از زیست شرافتمندانه نیست.»
رسانهها در هر جامعه‌ای قرار است وجدان بیدار مردم باشند؛ چراغی در تاریکی، تریبونی برای فریادهای خاموش و پنجره‌ای رو به حقیقت. امّا هنگامی که این چراغ خاموش بماند، تریبون به حراج گذاشته شود و پنجره‌ها بر رنج مردم بسته بماند، چیزی از رسالت واقعی رسانه باقی نخواهد ماند.
نگاهی به پست اینستاگرامی عسکری، رئیس سابق شبکه بهداشت و درمان گچساران، قبل از بیان هر حرفی، نگران کننده و تلخ است. آیا رسانه‌های این شهر توانسته‌اند به مسئولیت اخلاقی و اجتماعی خود وفادار بمانند؟ چگونه بیش از یک ماه تعطیلی MRI و خرابی چندین‌روزه سی‌تی‌اسکن در بیمارستان شهید رجایی که می‌توانست به یکی از جدی‌ترین مشکلات حوزه سلامت بدل شد؛ مشکلی که می‌توانست به قیمت جان بیماران تمام شود. با این حال، رسانه‌های این شهرستان در برابر این رنج آشکار، سکوت اختیار کردند؛ سکوتی که نه تنها پرسش‌برانگیز، بلکه هشداردهنده است.
تضاد آشکار میان حقیقت و بازتاب رسانه‌ای، شکافی عمیق میان رسالت رسانه و واقعیت اجتماعی ایجاد می‌کند، به‌طوری‌که رفته رفته قضاوتها در خصوص همه رسانهها یکسان می‌شود و شاید هم قضاوتها «تَر و خشک» را یک‌جا می‌سوزاند. این‌گونه که مطرح شده، زمانی که مدیریت شبکه بهداشت شهرستان در دست دکتر حسین عسکری بود، تنها در یک سال بیش از دو هزار خدمت تشخیصی در MRI گچساران ارائه شد. همان زمان، بسیاری از فعالان مجازی و رسانه‌های فعال در گچساران– که تعدادشان کم نبود و از ده‌ها مورد نیز فراتر می‌رفت، مدام ادعا می‌کردند که «هیچ خدمتی ارائه نمی‌شود». این در حالی بود که هم MRI و هم سی‌تی‌اسکن فعال بودند و حتی مقدمات ورود دستگاه دوم نیز در حال پیگیری بود.
امروز نیز همان رسانهها، در برابر تعطیلی یک ماهه MRI و خرابی سی‌تی‌اسکن اخیر سکوت کرده بودند. این سکوت سنگین، بیش از هر انتقاد مستقیمی، گویای آن است که بخشی از رسانه‌های این منطقه از مسیر رسالت واقعی خود منحرف شده‌اند. رسانه‌ای که نتواند رنج مردم را بازگو کند و دغدغه حقیقت را با مسئله دیگری معاوضه کند، در واقع تنها نام رسانه را یدک می‌کشد.
رسانهها اگر رسالت اصلی خود را به فراموشی بسپارد، نه‌تنها اعتماد عمومی را از دست خواهند داد، بلکه جامعه نیز در بزنگاه‌های حساس، یکی از مهم‌ترین ستون‌های آگاهی‌بخش خود را فرو ریخته خواهد یافت. و خاموشی رسانهها در برابر حقیقت، چیزی جز خاموشی وجدان جمعی جامعه نخواهد بود.
