تاریخ انتشار
چهارشنبه ۷ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۴۸
کد مطلب : ۵۰۰۰۶۵
در گفتوگو با کبنانیوز مطرح شد
بخش دوم | کریمینژاد در گفتوگو با کبنانیوز: برخی از مدیران کهگیلویه و بویراحمد حتی از اسناد بالادستی بیاطلاعاند / نمایندگان احمدزاده را تنها گذاشتند؛ این تجربه نباید تکرار شود / ما مجری بیمزد مصوبات ناعادلانهایم؛ روانآبهای ما خرج صنایع پاییندست استانهای دیگر میشود / ضعف احزاب و رسانههای مستقل، نمایندگی را به نوچهپروری کشانده است / جوانان اصلاحطلب سهمی از قدرت ندارند؛ افراد بیتجربه یکشبه مدیر میشوند
۰
کبنا ؛دارا کریمینژاد، فعال سیاسی و مدیر باسابقه در استان کهگیلویه و بویراحمد، در گفتوگو با کبنا نیوز با انتقاد از وضعیت مدیریتی استان، خواستار ارزیابی فوری عملکرد مدیران، مقابله با طایفهگرایی، اصلاح فرآیندهای عزل و نصب و بهرهگیری از نخبگان مستقل شد. وی ناکارآمدی ساختاری، واگرایی مدیریتی و دخالت نمایندگان در انتصابات را از مهمترین موانع توسعه استان برشمرد.
به گزارش کبنا نیوز، دارا کریمینژاد، از چهرههای باسابقه و برجستهی سیاسی در استان کهگیلویه و بویراحمد که سوابقی همچون فرمانداری شهرستانهای کهگیلویه و لنده، مدیرکلی امور روستایی استانداری و معاونت مدیرکل امنیتی و انتظامی استانداری را در کارنامه دارد، در گفتوگویی تفصیلی با این رسانه، به نقد وضعیت کنونی مدیریتی استان و چالشهای ساختاری در مسیر توسعه پرداخت.
کریمینژاد که دارای مدرک دکترای جامعهشناسی و عضو ستاد مرکزی دکتر مسعود پزشکیان است، در این گفتوگو با اشاره به ضرورت بازبینی در انتصابات و ارزیابی عملکرد مدیران، اظهار داشت: «استاندار باید تیمی تخصصی برای ارزیابی عملکرد مدیران تا پایان شهریورماه تشکیل دهد. هر مدیری هنگام انتصاب باید مسائل حوزه مسئولیت خود، اعم از آموزش و پرورش، امور اجتماعی، بهزیستی یا علوم پزشکی را بهدقت شناسایی کرده و راهحلهای عملیاتی و مشخصی ارائه دهد. این برنامهها باید با اسناد بالادستی و طرحهای آمایش سرزمین هماهنگ باشند، اما متأسفانه بسیاری از مدیران یا از این اسناد بیاطلاعاند یا آنها را نادیده میگیرند.»
وی نبود همافزایی و انسجام بین سازمان مدیریت و برنامهریزی، مدیران کل و استانداری را یکی از موانع اصلی توسعه استان دانست و تصریح کرد: «این سه نهاد باید به صورت منسجم و هماهنگ عمل کنند. اما اکنون نوعی واگرایی حاکم است و هرکدام راه خود را میروند. بهعنوان نمونه، در موضوع آسیبهای اجتماعی نظیر خودکشی، مشخص نیست نقش دانشگاه، بهزیستی، آموزش و پرورش، مدیرکل امور اجتماعی و سازمان مدیریت چیست. عدم هماهنگی بین این دستگاهها مانعی جدی در مسیر حل مسائل اجتماعی است.»
کریمینژاد با تأکید بر اینکه ارزیابی مدیران باید مبتنی بر شاخصهای مشخص و نتایج ملموس باشد، گفت:
«برای مثال، دکتر پزشکیان دوست نزدیک خود، آقای دبیری را کنار گذاشت؛ اقدامی که نشان میدهد نباید روابط شخصی یا سیاسی بر کارآمدی اولویت داشته باشد. برخی مدیران فعلی، نه تنها خروجی مثبتی ندارند، بلکه بدون ارتباط با ستاد انتخاباتی منصوب شدهاند و باید تغییر کنند.»
او با اشاره به تجربه جلسه تودیع و معارفه استاندار سابق، احمدزاده، اظهار کرد: «در آن مراسم، نمایندگان با وی همراهی نکردند، در حالی که او با نیت همکاری و کارآمدی وارد میدان شد. این اتفاق نباید برای استاندار فعلی تکرار شود. نمایندگان در آن زمان پشت احمدزاده را خالی کردند، علیرغم آنکه او وظایف خود را انجام داده بود.»
کریمینژاد با بیان اینکه «نقد ما از سر دلسوزی و با هدف اصلاح امور است»، افزود: «خواستار موفقیت دولت هستیم، اما انتقاد از عزل و نصبها برای این است که مسئله را ببینیم و راهحل ارائه دهیم. استفاده از نخبگان، روشنفکران و رسانههای مستقل، راه برونرفت از وضعیت کنونی است؛ نه افرادی که با سفارش و آمارسازی به دنبال ساختن دستاوردهای غیرواقعی هستند.»
او با اشاره به گزارشی از نوسازی اظهار داشت: «دو روز پیش گزارشی دریافت کردم که نشان میداد در سطح کشور، استان ما در رتبه یکی مانده به آخر قرار دارد. اما در سطح استان، ادعا میشود که عملکرد مطلوبی داشتهایم. این تناقض نشان از نبود نظارت دقیق دارد. همچنین، تقسیم بودجههایی مانند ۲۵ میلیارد تومان میان چند پروژه، در حالی که هر پروژه نیازمند ۵۰ تا ۱۰۰ میلیارد تومان است، فقط برای بقای مدیران انجام میشود.»
وی با انتقاد از تقسیم پروژهها براساس حوزههای انتخابیه نمایندگان (نظیر بویراحمد، دنا، مارگون و دهدشت) گفت:
«این روش نهتنها مغایر با اصول برنامهریزی است، بلکه اصل تفکیک قوا را نقض میکند و به توسعه استان آسیب میزند.»
کریمینژاد همچنین به عملکرد ضعیف نمایندگان در زمینه دفاع از حقوق منابع آبی استان اشاره کرد: «در موضوع حقآبه استان، کدام نماینده طرحی ارائه کرده است؟ با اینکه درصد قابل توجهی از روانآبهای کشور از استان ما میگذرد، تصمیمگیری درباره این منابع در اختیار کارشناسان و مدیران استانهایی نظیر یزد، اصفهان، خوزستان و فارس است. مصوباتی از سوی معاونان اول رؤسای جمهور صادر میشود که به ضرر استان ماست؛ نظیر ممنوعیت کشت برنج یا چاهزنی، در حالیکه در پاییندست، کشت غرقابی ادامه دارد.»
او افزود: «در زمان فرمانداریام در لنده، به مردم میگفتم آب رودخانه متعلق به شماست؛ اما امروز این منابع آبی به حمایت از صنایع آببر استانهای دیگر میروند و حق مردم استان نادیده گرفته میشود.»
این فعال سیاسی یکی از دلایل اصلی توسعهنیافتگی استان را دخالت نمایندگان در عزل و نصبها دانست و اظهار کرد:
«نمایندگان باید به وظایف اصلی خود یعنی قانونگذاری و نظارت بپردازند. دخالت آنها در انتصابات باعث شده مدیران ناکارآمد، بدون پاسخگویی در رأس امور قرار گیرند. این وضعیت شفافیت، قانونمندی و کارآمدی را از بین برده و موجبات نارضایتی عمومی را فراهم کرده است.»
کریمینژاد همچنین پدیده طایفهگرایی را مانعی جدی دانست و خاطرنشان کرد: «در دهه ۷۰، مردم به گرایشهای سیاسی اهمیت میدادند، نه طایفهها. در انتخابات مجلس ۱۳۷۸ در گچساران، آقای لاهوتی بهعنوان کاندیدای جبهه مشارکت به دلیل ویژگیهای فرهنگی و تخصصیاش مورد حمایت بود، نه وابستگی طایفهای. اما امروز دوباره شاهد اوجگیری طایفهگرایی هستیم که نتیجه ضعف احزاب و نهادهای مدنی است.»
وی با اشاره به سیر نزولی کیفیت نمایندگان استان گفت: «در گذشته افرادی مانند آقای بهرام تاجگردون، موسوی یا هدایتخواه، در تراز ملی فعالیت میکردند. اما امروز بهدلیل نبود احزاب قوی، رسانههای مستقل و رواج حامیپروری و نوچهپروری، سطح نمایندگی استان تنزل یافته است.»
کریمینژاد در بخش پایانی گفتوگوی خود با اشاره به نقش مهم جوانان در فرآیند تغییر گفت: «اگر دولت دکتر پزشکیان موفق نشود، مردم باید از چه کسی مطالبه کنند؟ احزاب اصلاحطلب باید پاسخگو باشند. ما از مردم خواستیم برای تغییر به میدان بیایند، اما وقتی مدیران ناکارآمد یا حتی مخالفان دولت همچنان در پستهای خود باقی میمانند، طبیعی است که جوانان ناامید شوند.»
او افزود: «جوانان اصلاحطلب گلایهمندند که در ۴۵ تا ۵۰ سالگی، نه شغلی برایشان فراهم شده و نه جایگاهی. در مقابل، برخی بدون هیچ سابقه و شایستگی، یکشبه فرماندار یا مدیرکل میشوند. این بیعدالتی، اعتماد عمومی را از بین برده و امیدآفرینی را مختل کرده است.»
کریمینژاد با انتقاد از نبود شایستهسالاری در فرآیندهای اداری استان تصریح کرد: «در راهروهای استانداری، شاهد لابیگری برای انتصاب مدیران از یک تیره یا طایفه خاص هستیم. کسانی که پشتوانه و حامی ندارند، کنار گذاشته میشوند. این نوع انتصابات نشان میدهد نخبهگزینی جایگاهی ندارد.»
وی در پایان گفت: «ما باید جایگزینهایی برای خودمان تربیت میکردیم. در ۵۰ سالگی، باید احزابی میداشتیم که نسل جدیدی از نیروهای سیاسی را پرورش دهند، اما این اتفاق نیفتاده است. بخشی به دلیل نخواستن، بخشی به دلیل ناتوانی و بخشی به دلیل کارشکنی اقلیتی پرقدرت و پرصدا با تریبون، ثروت و نفوذ. این اقلیت در سطح کشور، ۵ تا ۷ میلیون نفر بیشتر نیستند، اما صدایشان بلند است و اجازه نمیدهند اکثریت مردم به خواستههای خود برسند.»
کریمینژاد: ضعف احزاب و رسانههای مستقل، نمایندگی را به نوچهپروری کشانده است
به گزارش کبنا نیوز، دارا کریمینژاد، از چهرههای باسابقه و برجستهی سیاسی در استان کهگیلویه و بویراحمد که سوابقی همچون فرمانداری شهرستانهای کهگیلویه و لنده، مدیرکلی امور روستایی استانداری و معاونت مدیرکل امنیتی و انتظامی استانداری را در کارنامه دارد، در گفتوگویی تفصیلی با این رسانه، به نقد وضعیت کنونی مدیریتی استان و چالشهای ساختاری در مسیر توسعه پرداخت.
کریمینژاد که دارای مدرک دکترای جامعهشناسی و عضو ستاد مرکزی دکتر مسعود پزشکیان است، در این گفتوگو با اشاره به ضرورت بازبینی در انتصابات و ارزیابی عملکرد مدیران، اظهار داشت: «استاندار باید تیمی تخصصی برای ارزیابی عملکرد مدیران تا پایان شهریورماه تشکیل دهد. هر مدیری هنگام انتصاب باید مسائل حوزه مسئولیت خود، اعم از آموزش و پرورش، امور اجتماعی، بهزیستی یا علوم پزشکی را بهدقت شناسایی کرده و راهحلهای عملیاتی و مشخصی ارائه دهد. این برنامهها باید با اسناد بالادستی و طرحهای آمایش سرزمین هماهنگ باشند، اما متأسفانه بسیاری از مدیران یا از این اسناد بیاطلاعاند یا آنها را نادیده میگیرند.»
وی نبود همافزایی و انسجام بین سازمان مدیریت و برنامهریزی، مدیران کل و استانداری را یکی از موانع اصلی توسعه استان دانست و تصریح کرد: «این سه نهاد باید به صورت منسجم و هماهنگ عمل کنند. اما اکنون نوعی واگرایی حاکم است و هرکدام راه خود را میروند. بهعنوان نمونه، در موضوع آسیبهای اجتماعی نظیر خودکشی، مشخص نیست نقش دانشگاه، بهزیستی، آموزش و پرورش، مدیرکل امور اجتماعی و سازمان مدیریت چیست. عدم هماهنگی بین این دستگاهها مانعی جدی در مسیر حل مسائل اجتماعی است.»
کریمینژاد با تأکید بر اینکه ارزیابی مدیران باید مبتنی بر شاخصهای مشخص و نتایج ملموس باشد، گفت:
«برای مثال، دکتر پزشکیان دوست نزدیک خود، آقای دبیری را کنار گذاشت؛ اقدامی که نشان میدهد نباید روابط شخصی یا سیاسی بر کارآمدی اولویت داشته باشد. برخی مدیران فعلی، نه تنها خروجی مثبتی ندارند، بلکه بدون ارتباط با ستاد انتخاباتی منصوب شدهاند و باید تغییر کنند.»
او با اشاره به تجربه جلسه تودیع و معارفه استاندار سابق، احمدزاده، اظهار کرد: «در آن مراسم، نمایندگان با وی همراهی نکردند، در حالی که او با نیت همکاری و کارآمدی وارد میدان شد. این اتفاق نباید برای استاندار فعلی تکرار شود. نمایندگان در آن زمان پشت احمدزاده را خالی کردند، علیرغم آنکه او وظایف خود را انجام داده بود.»
کریمینژاد با بیان اینکه «نقد ما از سر دلسوزی و با هدف اصلاح امور است»، افزود: «خواستار موفقیت دولت هستیم، اما انتقاد از عزل و نصبها برای این است که مسئله را ببینیم و راهحل ارائه دهیم. استفاده از نخبگان، روشنفکران و رسانههای مستقل، راه برونرفت از وضعیت کنونی است؛ نه افرادی که با سفارش و آمارسازی به دنبال ساختن دستاوردهای غیرواقعی هستند.»
او با اشاره به گزارشی از نوسازی اظهار داشت: «دو روز پیش گزارشی دریافت کردم که نشان میداد در سطح کشور، استان ما در رتبه یکی مانده به آخر قرار دارد. اما در سطح استان، ادعا میشود که عملکرد مطلوبی داشتهایم. این تناقض نشان از نبود نظارت دقیق دارد. همچنین، تقسیم بودجههایی مانند ۲۵ میلیارد تومان میان چند پروژه، در حالی که هر پروژه نیازمند ۵۰ تا ۱۰۰ میلیارد تومان است، فقط برای بقای مدیران انجام میشود.»
وی با انتقاد از تقسیم پروژهها براساس حوزههای انتخابیه نمایندگان (نظیر بویراحمد، دنا، مارگون و دهدشت) گفت:
«این روش نهتنها مغایر با اصول برنامهریزی است، بلکه اصل تفکیک قوا را نقض میکند و به توسعه استان آسیب میزند.»
کریمینژاد همچنین به عملکرد ضعیف نمایندگان در زمینه دفاع از حقوق منابع آبی استان اشاره کرد: «در موضوع حقآبه استان، کدام نماینده طرحی ارائه کرده است؟ با اینکه درصد قابل توجهی از روانآبهای کشور از استان ما میگذرد، تصمیمگیری درباره این منابع در اختیار کارشناسان و مدیران استانهایی نظیر یزد، اصفهان، خوزستان و فارس است. مصوباتی از سوی معاونان اول رؤسای جمهور صادر میشود که به ضرر استان ماست؛ نظیر ممنوعیت کشت برنج یا چاهزنی، در حالیکه در پاییندست، کشت غرقابی ادامه دارد.»
او افزود: «در زمان فرمانداریام در لنده، به مردم میگفتم آب رودخانه متعلق به شماست؛ اما امروز این منابع آبی به حمایت از صنایع آببر استانهای دیگر میروند و حق مردم استان نادیده گرفته میشود.»
این فعال سیاسی یکی از دلایل اصلی توسعهنیافتگی استان را دخالت نمایندگان در عزل و نصبها دانست و اظهار کرد:
«نمایندگان باید به وظایف اصلی خود یعنی قانونگذاری و نظارت بپردازند. دخالت آنها در انتصابات باعث شده مدیران ناکارآمد، بدون پاسخگویی در رأس امور قرار گیرند. این وضعیت شفافیت، قانونمندی و کارآمدی را از بین برده و موجبات نارضایتی عمومی را فراهم کرده است.»
کریمینژاد همچنین پدیده طایفهگرایی را مانعی جدی دانست و خاطرنشان کرد: «در دهه ۷۰، مردم به گرایشهای سیاسی اهمیت میدادند، نه طایفهها. در انتخابات مجلس ۱۳۷۸ در گچساران، آقای لاهوتی بهعنوان کاندیدای جبهه مشارکت به دلیل ویژگیهای فرهنگی و تخصصیاش مورد حمایت بود، نه وابستگی طایفهای. اما امروز دوباره شاهد اوجگیری طایفهگرایی هستیم که نتیجه ضعف احزاب و نهادهای مدنی است.»
وی با اشاره به سیر نزولی کیفیت نمایندگان استان گفت: «در گذشته افرادی مانند آقای بهرام تاجگردون، موسوی یا هدایتخواه، در تراز ملی فعالیت میکردند. اما امروز بهدلیل نبود احزاب قوی، رسانههای مستقل و رواج حامیپروری و نوچهپروری، سطح نمایندگی استان تنزل یافته است.»
کریمینژاد در بخش پایانی گفتوگوی خود با اشاره به نقش مهم جوانان در فرآیند تغییر گفت: «اگر دولت دکتر پزشکیان موفق نشود، مردم باید از چه کسی مطالبه کنند؟ احزاب اصلاحطلب باید پاسخگو باشند. ما از مردم خواستیم برای تغییر به میدان بیایند، اما وقتی مدیران ناکارآمد یا حتی مخالفان دولت همچنان در پستهای خود باقی میمانند، طبیعی است که جوانان ناامید شوند.»
او افزود: «جوانان اصلاحطلب گلایهمندند که در ۴۵ تا ۵۰ سالگی، نه شغلی برایشان فراهم شده و نه جایگاهی. در مقابل، برخی بدون هیچ سابقه و شایستگی، یکشبه فرماندار یا مدیرکل میشوند. این بیعدالتی، اعتماد عمومی را از بین برده و امیدآفرینی را مختل کرده است.»
کریمینژاد با انتقاد از نبود شایستهسالاری در فرآیندهای اداری استان تصریح کرد: «در راهروهای استانداری، شاهد لابیگری برای انتصاب مدیران از یک تیره یا طایفه خاص هستیم. کسانی که پشتوانه و حامی ندارند، کنار گذاشته میشوند. این نوع انتصابات نشان میدهد نخبهگزینی جایگاهی ندارد.»
وی در پایان گفت: «ما باید جایگزینهایی برای خودمان تربیت میکردیم. در ۵۰ سالگی، باید احزابی میداشتیم که نسل جدیدی از نیروهای سیاسی را پرورش دهند، اما این اتفاق نیفتاده است. بخشی به دلیل نخواستن، بخشی به دلیل ناتوانی و بخشی به دلیل کارشکنی اقلیتی پرقدرت و پرصدا با تریبون، ثروت و نفوذ. این اقلیت در سطح کشور، ۵ تا ۷ میلیون نفر بیشتر نیستند، اما صدایشان بلند است و اجازه نمیدهند اکثریت مردم به خواستههای خود برسند.»
کریمینژاد: ضعف احزاب و رسانههای مستقل، نمایندگی را به نوچهپروری کشانده است
صدای بیصدایان
عالمانه،عقلانی،منصفانه آینده نگرانه
مسلط و محکم
احاطه بر علم روز و موقعیت شناسی
دردمندانه و خردمندانه
بدون لکنت زبان مثل زمان فرمانداری که
حقوق مردم لنده در آب رودخانه مارون
بهشون توجه کرد
ما
همچنان با فرزندان کهگیلویه ایمان و اعتقاد داریم