تاریخ انتشار
شنبه ۱۲ مهر ۱۴۰۴ ساعت ۱۱:۱۷
کد مطلب : ۵۰۴۷۴۷
حاشیه‌نگاری بر سفر وزیر میراث‌فرهنگی؛
سفر صالحی امیری به کهگیلویه و بویراحمد و تنزل شورای اداری استان کهگیلویه و بویراحمد / وقتی سفر وزرا به نمایش ژست و عکس تقلیل می‌یابد / بحران در روابط عمومی و تشریفات استانداری!
۲
کبنا ؛اخبار و تصاویر مربوط به شورای اداری استان کهگیلویه و بویراحمد در سفر صالحی امیری، وزیر میراث‌فرهنگی و گردشگری دولت چهاردهم به کهگیلویه و بویراحمد، نشانه‌هایی عمیق از تنزل و سقوط عیار و اعتبار شورای اداری استان را به همراه داشت.
شورایی که باید عصاره‌ای از مدیریت، بوروکراسی و کارآمدی در استان کهگیلویه و بویراحمد باشد، امروز به نمایشگاهی از تعارفات و ژست‌های سفارشی و رسانه‌ای تبدیل شده است؛ جایی که بسیاری تنها در تقلای دیده‌شدن توسط این عکاس و آن سایت و انتشار در فلان پیج خبری هستند.
این در حالی است که همین شورا درگذشته‌ای نه‌چندان دور، سرشار از مدیران توانمند و خلاقی بود که بسیاری از آنان بعدها به‌واسطه‌ی شایستگی، به وزارت و جایگاه‌های ملی رسیدند.
سفر اخیر، سفری معمولی بود که پس از گذشت یک سال از عمر دولت چهاردهم، تنها دومین حضور یک وزیر در استان محسوب می‌شد. این امر در وهله نخست نشانگر ضعف روابط‌عمومی و دیپلماسی استانداری کهگیلویه و بویراحمد در برنامه‌ریزی و تدارک چنین سفرهایی برای مقامات کشوری است.
تا پیش از حضور صالحی امیری، تنها وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، سید ستار هاشمی، به استان آمده بود که البته نمی‌توان از هم استانی بودن او در آن سفر به‌سادگی گذشت. حتی در هفته دولت امسال نیز که طبق برنامه هر عضو کابینه باید به استانی سفر می‌کرد، حضور شینا انصاری، رئیس سازمان محیط‌زیست کشور، در استان چیزی جز «آمدورفت» ساده نبود.
با نگاه خوش‌بینانه، سفر صالحی امیری را می‌توان به فال نیک گرفت؛ اما تعارفات، بی‌برنامگی‌ها و حتی سخنان خود وزیر آن‌چنان شور بود که صدای سید محمد موحد که معمولاً در این موارد فردی ساکت و کم تفاوت است، را هم درآورد.
وزیر پس از یک سال مسئولیت، به‌جای ارائه گزارش عملکرد و دستاوردهای حوزه خود، بیشتر در مقام یک مطالبه‌گر درون‌استانی ظاهر شد و از دیگران خواستار اقدام و پیگیری شد؛ گویی خود در این جایگاه مسئولیتی نداشت.
البته تعریف و تعارف فی‌نفسه ایرادی ندارد، اما اینکه بدون سند و دلیل، دولت را خرج تأیید دیگران کنیم و در مدح نمایندگان و استاندار سخن بگوییم، نه‌تنها به توسعه استان کمکی نمی‌کند، بلکه صرفاً خوراکی برای رسانه‌های وابسته خواهد شد.
نمونه مشابه این بی‌نتیجه بودن سفرها را سال گذشته نیز در حضور عزت‌الله ضرغامی، وزیر وقت میراث‌فرهنگی دولت سیزدهم، تجربه کرده بودیم؛ سفری که جز نمایش چند لباس محلی و خوردن چند کاسه آش کشک و دوغ، خروجی ملموس چندانی برای استان نداشت. تنها درخواست یکی از نمایندگان گذشته بویراحمد سوژه رسانه‌ها شد.
در سفر اخیر، نحوه برگزاری و مدیریت شورای اداری استان کهگیلویه و بویراحمد به‌طورجدی محل ایراد بود. انتظار می‌رفت پس از تجربه تلخ جلسه تودیع سید علی احمدزاده استاندار سابق و معارفه یدالله رحمانی استاندار کنونی کهگیلویه و بویراحمد، تدبیری در مدیریت چنین نشست‌هایی اندیشیده شود، اما همچنان باوجود تشکیلات گسترده‌ای از دفتر استاندار تا روابط‌عمومی و حلقه مشاوران، نه‌تنها اصلاحی صورت نگرفت، بلکه جلسه شورای اداری با حضور صالحی امیری به نمونه‌ای از شلختگی مدیریتی در استانداری تبدیل شد.
شاید بتوان بخشی از قصور را به‌حساب کم‌تجربگی گذاشت، چرا که در یک سال گذشته جلسه‌ای در این سطح برگزار نشده بود؛ اما باز هم وقتی به هر زحمتی وزیری به استان می‌آید، انتظار برگزاری نشستی تخصصی و هدفمند می‌رود، نه جلسه‌ای مملو از ازدحام مدیر و غیر مدیر و انبوه خبرنگاران و همراهان.
سفر مقامات فرصتی است برای شنیدن مشکلات، انتقال آنها به پایتخت و پیگیری امور؛ اما بعید است یک سال دیگر در چنین روزی شاهد گزارش واقعی از دستاوردهای این سفر باشیم.
از سوی دیگر، روابط‌عمومی استانداری باید پاسخ دهد چه نظارتی بر ورود و خروج اصحاب رسانه در این جلسات دارد؟ آیا صرف داشتن ارتباطی با یک سایت یا پیج خبری و آشنایی با یکی از کارکنان استانداری و برخی سرپرستان دستگاه‌های اداری، مجوز حضور در نشست‌های رسمی محسوب می‌شود؟ چرا برخی تنها به‌واسطه‌ی دوستی با فلان مدیران و بدون هیچ سابقه رسانه‌ای و یا حتی بدون آن که استخدام دولت باشند در این جلسات حضور پیدا کنند؟ در چنین شرایطی، جایگاه مدیران برای طرح مباحث تخصصی کجاست؟
آیا گرفتن ده‌ها عکس از هر مدیر در ژست‌های مختلف، دلیل کافی برای حضور همگان در همه نشست‌هاست؟ چرا حراست استانداری نسبت به این رفت‌وآمدها حساسیت بیشتری نشان نمی‌دهد؟
این پرسش‌ها و ده‌ها مورد دیگر نشان می‌دهد استانداری به پاتوقی برای دیدوبازدید و صرف چای و تعارفات تبدیل شده است. این‌قدر داستان شور شد که صالحی‌امیری، وزیر میراث‌فرهنگی به «همهمه» آخر سالن جلسه واکنش نشان داد و گفت: «گویا آخر سالن، جلسه دیگری هست.»
شورای اداری استان کهگیلویه و بویراحمد، آینه‌ای از چهره کهگیلویه و بویراحمد برای مهمانان کشوری است؛ باید مراقب بود این آینه بیش از این کدر و شکسته نشود.
شورایی که باید عصاره‌ای از مدیریت، بوروکراسی و کارآمدی در استان کهگیلویه و بویراحمد باشد، امروز به نمایشگاهی از تعارفات و ژست‌های سفارشی و رسانه‌ای تبدیل شده است؛ جایی که بسیاری تنها در تقلای دیده‌شدن توسط این عکاس و آن سایت و انتشار در فلان پیج خبری هستند.
این در حالی است که همین شورا درگذشته‌ای نه‌چندان دور، سرشار از مدیران توانمند و خلاقی بود که بسیاری از آنان بعدها به‌واسطه‌ی شایستگی، به وزارت و جایگاه‌های ملی رسیدند.
سفر اخیر، سفری معمولی بود که پس از گذشت یک سال از عمر دولت چهاردهم، تنها دومین حضور یک وزیر در استان محسوب می‌شد. این امر در وهله نخست نشانگر ضعف روابط‌عمومی و دیپلماسی استانداری کهگیلویه و بویراحمد در برنامه‌ریزی و تدارک چنین سفرهایی برای مقامات کشوری است.
تا پیش از حضور صالحی امیری، تنها وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، سید ستار هاشمی، به استان آمده بود که البته نمی‌توان از هم استانی بودن او در آن سفر به‌سادگی گذشت. حتی در هفته دولت امسال نیز که طبق برنامه هر عضو کابینه باید به استانی سفر می‌کرد، حضور شینا انصاری، رئیس سازمان محیط‌زیست کشور، در استان چیزی جز «آمدورفت» ساده نبود.
با نگاه خوش‌بینانه، سفر صالحی امیری را می‌توان به فال نیک گرفت؛ اما تعارفات، بی‌برنامگی‌ها و حتی سخنان خود وزیر آن‌چنان شور بود که صدای سید محمد موحد که معمولاً در این موارد فردی ساکت و کم تفاوت است، را هم درآورد.
وزیر پس از یک سال مسئولیت، به‌جای ارائه گزارش عملکرد و دستاوردهای حوزه خود، بیشتر در مقام یک مطالبه‌گر درون‌استانی ظاهر شد و از دیگران خواستار اقدام و پیگیری شد؛ گویی خود در این جایگاه مسئولیتی نداشت.
البته تعریف و تعارف فی‌نفسه ایرادی ندارد، اما اینکه بدون سند و دلیل، دولت را خرج تأیید دیگران کنیم و در مدح نمایندگان و استاندار سخن بگوییم، نه‌تنها به توسعه استان کمکی نمی‌کند، بلکه صرفاً خوراکی برای رسانه‌های وابسته خواهد شد.
نمونه مشابه این بی‌نتیجه بودن سفرها را سال گذشته نیز در حضور عزت‌الله ضرغامی، وزیر وقت میراث‌فرهنگی دولت سیزدهم، تجربه کرده بودیم؛ سفری که جز نمایش چند لباس محلی و خوردن چند کاسه آش کشک و دوغ، خروجی ملموس چندانی برای استان نداشت. تنها درخواست یکی از نمایندگان گذشته بویراحمد سوژه رسانه‌ها شد.
در سفر اخیر، نحوه برگزاری و مدیریت شورای اداری استان کهگیلویه و بویراحمد به‌طورجدی محل ایراد بود. انتظار می‌رفت پس از تجربه تلخ جلسه تودیع سید علی احمدزاده استاندار سابق و معارفه یدالله رحمانی استاندار کنونی کهگیلویه و بویراحمد، تدبیری در مدیریت چنین نشست‌هایی اندیشیده شود، اما همچنان باوجود تشکیلات گسترده‌ای از دفتر استاندار تا روابط‌عمومی و حلقه مشاوران، نه‌تنها اصلاحی صورت نگرفت، بلکه جلسه شورای اداری با حضور صالحی امیری به نمونه‌ای از شلختگی مدیریتی در استانداری تبدیل شد.
شاید بتوان بخشی از قصور را به‌حساب کم‌تجربگی گذاشت، چرا که در یک سال گذشته جلسه‌ای در این سطح برگزار نشده بود؛ اما باز هم وقتی به هر زحمتی وزیری به استان می‌آید، انتظار برگزاری نشستی تخصصی و هدفمند می‌رود، نه جلسه‌ای مملو از ازدحام مدیر و غیر مدیر و انبوه خبرنگاران و همراهان.
سفر مقامات فرصتی است برای شنیدن مشکلات، انتقال آنها به پایتخت و پیگیری امور؛ اما بعید است یک سال دیگر در چنین روزی شاهد گزارش واقعی از دستاوردهای این سفر باشیم.
از سوی دیگر، روابط‌عمومی استانداری باید پاسخ دهد چه نظارتی بر ورود و خروج اصحاب رسانه در این جلسات دارد؟ آیا صرف داشتن ارتباطی با یک سایت یا پیج خبری و آشنایی با یکی از کارکنان استانداری و برخی سرپرستان دستگاه‌های اداری، مجوز حضور در نشست‌های رسمی محسوب می‌شود؟ چرا برخی تنها به‌واسطه‌ی دوستی با فلان مدیران و بدون هیچ سابقه رسانه‌ای و یا حتی بدون آن که استخدام دولت باشند در این جلسات حضور پیدا کنند؟ در چنین شرایطی، جایگاه مدیران برای طرح مباحث تخصصی کجاست؟
آیا گرفتن ده‌ها عکس از هر مدیر در ژست‌های مختلف، دلیل کافی برای حضور همگان در همه نشست‌هاست؟ چرا حراست استانداری نسبت به این رفت‌وآمدها حساسیت بیشتری نشان نمی‌دهد؟
این پرسش‌ها و ده‌ها مورد دیگر نشان می‌دهد استانداری به پاتوقی برای دیدوبازدید و صرف چای و تعارفات تبدیل شده است. این‌قدر داستان شور شد که صالحی‌امیری، وزیر میراث‌فرهنگی به «همهمه» آخر سالن جلسه واکنش نشان داد و گفت: «گویا آخر سالن، جلسه دیگری هست.»
شورای اداری استان کهگیلویه و بویراحمد، آینه‌ای از چهره کهگیلویه و بویراحمد برای مهمانان کشوری است؛ باید مراقب بود این آینه بیش از این کدر و شکسته نشود.
