تاریخ انتشار
جمعه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۰:۳۱
کد مطلب : ۴۹۹۵۶۳
یادداشت؛
چرام؛ شهری گرفتار در وعدههای عملی نشده و پروژههای نیمهتمام
۱
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛صادق حیدریان - فعال فرهنگی اجتماعی - چرام، شهرستانی با ظرفیتهای بالقوه فراوان در استان کهگیلویه و بویراحمد، امروز در حصار وعدههای عملی نشده و پروژههای نیمهتمام گرفتار شده است. از سدهای بینتیجه همجوار تا پروژه بیمارستان نیمهتمام و رها شده، از جادههای خاکی و فراموششده تا دانشگاهی که نه علم میپرورانند و نهامید میآفریند؛ این شهرستان به نمادی از بیتوجهی و ضعف مدیریت شهرستانی تبدیل شده است.
در شرایطی که بحران کمآبی و خشکسالی به یکی از چالشهای اصلی کشور تبدیل شده است، سدهای بیاثر و ناقص همجوار که آبهای کهگیلویه و بویراحمد را به تاراج بردهاند، هیچ سودی برای زمینهای تشنه و دشتهای قابل استان و شهرستان چرام نداشته و همچون زخمهایی بر پیکر طبیعت و منابع این منطقه خودنمایی میکنند. برخی از این سدها نه تنها در تأمین آب شرب و کشاورزی نقش مؤثری ندارند، بلکه خود به منابع هدررفت آب و هزینههای بیپایان تبدیل شدهاند.
بیمارستان چرام؛ به نمادی از بینظمی و بیبرنامگی در بهداشت و درمان تبدیل شده است. ساختمانی نیمهکاره که پس از سالها همچنان حرکت لاکپشتی دارد. نبود تجهیزات کافی، روند کند پیشرفت، رها شدگی توسط مسئولین مربوطه و نماینده، این پروژه مهم را از هدف اصلی خود دور کرده است. مردم چرام برای دریافت ابتداییترین خدمات درمانی ناچار به سفرهای طولانی به دیگر شهرها هستند. یکی دیگر از مشکلات اساسی شهرستان چرام، وضعیت نامناسب جادههای روستایی است. جاده طسوج، به عنوان شریان حیاتی و قطب گردشگری این منطقه، سالهاست در انتظار توسعه و تکمیل به سر میبرد. وعدههای بیپایان مسئولان مربوطه برای بهبود این مسیر همچنان در حد شعار باقی مانده و هر ساله خسارات جانی و مالی به مردم تحمیل میکند.
فسفات چرام؛ سرمایهای که فقط در رسانهها وجود دارد. معدن فسفات چرام، که میتوانست به یکی از محورهای اصلی توسعه اقتصادی شهرستان تبدیل شود، امروز به پروژهای نمادین و بیثمر تبدیل شده است. علیرغم تبلیغات فراوان و وعدههای رنگارنگ، این معدن هنوز به مرحله تولید و تکمیل واقعی نرسیده و همچنان در حد نمایش رسانهای باقی مانده است. بزرگترین مانع در مسیر توسعه چرام، شاید نه کمبود منابع و زیرساختها، بلکه بیانگیزگی و عدم تعهد برخی از مدیران شهرستانی باشد. این مدیران که به جای حل مشکلات واقعی مردم، درگیر مسائل حاشیهای و بیاهمیت هستند، توسعه شهرستان را به کُندی کشاندهاند.
با این شرایط؛ یعنی عدم استفاده بهینه از ظرفیتها، جوانانی بدون آینده روشن و آسیبهای اجتماعی سه ضلع یک مثلث شوم را تشکیل میدهند که چنانچه مسئولین امر به این مهم توجه نکنند خسارات جبران ناپذیری را متحمل خواهیم شد. دانشآموزان و دانشجویان این مدارس و دانشگاه، به جایامید به آینده شغلی روشن، با نگرانی از بیکاری و بیثباتی اقتصادی فارغالتحصیل میشوند. در نهایت، دشتهای حاصلخیز چرام نیز به دلیل نبود مدیریت صحیح منابع آب و تغییرات اقلیمی، با کمترین استفاده، بیحاصل رها شدهاند. کشاورزان محلی که روزی از این دشتها به عنوان منبع اصلی درآمد خود استفاده میکردند، اکنون با بحران شدید کمآبی و خشکسالی دستوپنجه نرم میکنند.
آینده چرام؛ نیازمند تحول در نگرش و عمل است. شهرستان چرام با تمام ظرفیتهای طبیعی و انسانی خود، میتواند به یکی از قطبهای توسعه پایدار در جنوب کشور تبدیل شود؛ اما این تنها در صورتی ممکن است که مسئولان از خواب غفلت بیدار شوند و به جای وعدههای محقق نشده، اقدامات واقعی و ملموس را در دستور کار خود قرار دهند.
این یادداشت نافی خدمات نیست و صرفاً در راستای اصلاح رویهها و فرایندها منتشر شده و کبنا نیوز آمادگی درج پاسخ آن را دارد.
در شرایطی که بحران کمآبی و خشکسالی به یکی از چالشهای اصلی کشور تبدیل شده است، سدهای بیاثر و ناقص همجوار که آبهای کهگیلویه و بویراحمد را به تاراج بردهاند، هیچ سودی برای زمینهای تشنه و دشتهای قابل استان و شهرستان چرام نداشته و همچون زخمهایی بر پیکر طبیعت و منابع این منطقه خودنمایی میکنند. برخی از این سدها نه تنها در تأمین آب شرب و کشاورزی نقش مؤثری ندارند، بلکه خود به منابع هدررفت آب و هزینههای بیپایان تبدیل شدهاند.
بیمارستان چرام؛ به نمادی از بینظمی و بیبرنامگی در بهداشت و درمان تبدیل شده است. ساختمانی نیمهکاره که پس از سالها همچنان حرکت لاکپشتی دارد. نبود تجهیزات کافی، روند کند پیشرفت، رها شدگی توسط مسئولین مربوطه و نماینده، این پروژه مهم را از هدف اصلی خود دور کرده است. مردم چرام برای دریافت ابتداییترین خدمات درمانی ناچار به سفرهای طولانی به دیگر شهرها هستند. یکی دیگر از مشکلات اساسی شهرستان چرام، وضعیت نامناسب جادههای روستایی است. جاده طسوج، به عنوان شریان حیاتی و قطب گردشگری این منطقه، سالهاست در انتظار توسعه و تکمیل به سر میبرد. وعدههای بیپایان مسئولان مربوطه برای بهبود این مسیر همچنان در حد شعار باقی مانده و هر ساله خسارات جانی و مالی به مردم تحمیل میکند.
فسفات چرام؛ سرمایهای که فقط در رسانهها وجود دارد. معدن فسفات چرام، که میتوانست به یکی از محورهای اصلی توسعه اقتصادی شهرستان تبدیل شود، امروز به پروژهای نمادین و بیثمر تبدیل شده است. علیرغم تبلیغات فراوان و وعدههای رنگارنگ، این معدن هنوز به مرحله تولید و تکمیل واقعی نرسیده و همچنان در حد نمایش رسانهای باقی مانده است. بزرگترین مانع در مسیر توسعه چرام، شاید نه کمبود منابع و زیرساختها، بلکه بیانگیزگی و عدم تعهد برخی از مدیران شهرستانی باشد. این مدیران که به جای حل مشکلات واقعی مردم، درگیر مسائل حاشیهای و بیاهمیت هستند، توسعه شهرستان را به کُندی کشاندهاند.
با این شرایط؛ یعنی عدم استفاده بهینه از ظرفیتها، جوانانی بدون آینده روشن و آسیبهای اجتماعی سه ضلع یک مثلث شوم را تشکیل میدهند که چنانچه مسئولین امر به این مهم توجه نکنند خسارات جبران ناپذیری را متحمل خواهیم شد. دانشآموزان و دانشجویان این مدارس و دانشگاه، به جایامید به آینده شغلی روشن، با نگرانی از بیکاری و بیثباتی اقتصادی فارغالتحصیل میشوند. در نهایت، دشتهای حاصلخیز چرام نیز به دلیل نبود مدیریت صحیح منابع آب و تغییرات اقلیمی، با کمترین استفاده، بیحاصل رها شدهاند. کشاورزان محلی که روزی از این دشتها به عنوان منبع اصلی درآمد خود استفاده میکردند، اکنون با بحران شدید کمآبی و خشکسالی دستوپنجه نرم میکنند.
آینده چرام؛ نیازمند تحول در نگرش و عمل است. شهرستان چرام با تمام ظرفیتهای طبیعی و انسانی خود، میتواند به یکی از قطبهای توسعه پایدار در جنوب کشور تبدیل شود؛ اما این تنها در صورتی ممکن است که مسئولان از خواب غفلت بیدار شوند و به جای وعدههای محقق نشده، اقدامات واقعی و ملموس را در دستور کار خود قرار دهند.
این یادداشت نافی خدمات نیست و صرفاً در راستای اصلاح رویهها و فرایندها منتشر شده و کبنا نیوز آمادگی درج پاسخ آن را دارد.