وقتی «خبرگزاری ایرنا» به ژن خوب‌ها می‌رسد

سید ضیاء هاشمی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران که چند سالی در وزارت علوم دولت یازدهم معاون وزیر بود، و در دولت دوازدهم سرپرستی این وزارتخانه مهم را به دست گرفت و علی رغم چشم انتظاری مردم استان کهگیلویه و بویراحمد مبنی بر اینکه «حسن روحانی» رئیس جمهور، بالاخره یکی از فرزندان این استان زرخیر را برای اولین بار در دولت‌های نظام اسلامی جهت پست وزیری معرفی نماید، اما این آرزو بعد از کش و قوس‌های زیادی تحقق پیدا نکرد و «منصور غلامی» کلید این وزارتخانه را از «هاشمی» گرفت.
بعد از ماجرای معرفی کابینه دولت دوازهم و وقتی که دست «سید ضیاء هاشمی» از وزارتخانه استراتژیک دولت دوازدهم کوتاه ماند، دیری نگذشت که «سید ضیاء هاشمی» از پای میز درس و دانشگاه راهی ساختمان قدیمی خبرگزاری ایرنا (دولت) شد تا تجربه مدیریت خبرگزاری و روزمه «خبرنگاری» را برای خود به ارمغان بیاورد.
در زمانی که همگان فکر می‌کردند که «ضیاء هاشمی» چه تدبیری برای «ایرنای» کهگیلویه و بویراحمد می‌اندیشد یک مرتبه بر روی خبرگزاری ایرنا استان کهگیلویه و بویراحمد «خبر» انتصاب مدیرعامل این خبرگزاری منتشر شد.
سید فرشید تقی‌زاده داماد «سید ضیاء هاشمی» به واسطه داشتن «ژن» خوبش مسوولیت خبرگزاری ایرنا را بر عهده گرفت، «تقی‌زاده» که چند صباحی سکان روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی باسوج را برعهده داشت به یک مرتبه مدیرعامل می‌شود تا جایی برای «خبرنگاران» کهنه‌کار و سرما و گرما دیده این خبرگزاری نزد «سید ضیاء» نباشد.
«سید ضیاء هاشمی» که سابقه اینگونه کارها را در کارنامه‌اش داشت، نشان داد که او بیشتر به «ژن» نگاه می‌کند. چرا که او زمان صدارتش در وزارتخانه علوم، برادرش را به عنوان رئیس پارک علم و فناوری کهگیلویه و بویراحمد منصوب کرده بود.
شاید در دانشگاه یاسوج و در بین اعضای هیئت علمی این دانشگاه کسی شایسته‌تر از «سید شمس‌الدین هاشمی» برای ریاست پارک علم و فناوری استان نبود، اما یقین دارم، خبرگزاری ایرنا افرادی با سابقه‌تر، با تجربه‌تر و توانمندتر از «تقی‌زاده» در حوزه خبر همانند؛ «سید ولی موسوی»، «حمید جهان»، و «علیزاده» دارد که یقیناً بهتر از «تقی‌زاده‌ها» می‌توانستند خبرگزاری ایرنا را اداره کنند.

اگر چه برای همگان مشخص گردید که سید ضیاء هاشمی اعتقاد چندانی به شایسته‌سالاری در عمل ندارد و او برای انتصاباتش بیشتر «ژن‌ خوب» را مدنظر قرار داده است و صد البته وی قوم‌گرایی و خویشاوندسالاری که همواره مورد نکوهش بزرگان است را به خوبی رواج داد. امید می‌رود که او پاسخی برای افکار عمومی داشته باشد.